Enissa Amani i Parshad Esmaeili o kryzysie Iranu: „Uczucie opuszczenia świata” | Hessenschau.de

Dwie kobiety z irańskim pochodzeniem i duże rozszczepienia medialne pokazują swoje poglądy na temat obecnego kryzysu na Bliskim Wschodzie w Hessenschau.de. Obaj są na swój sposób – walcząc otwarcie i w milczeniu, jaka jest kwestia tego, co czyni ich ojczyznę, rodzinę i własną politykę światową.

Urodzona w Iranie i wychowana we Frankfurcie, Enissa Amani jest jedną z najwybitniejszych komedii politycznej w kraju i jednym z najgłośniejszych głosów irańskiej diaspory. Jej rodzice uciekli z Iranu, ponieważ byli prześladowani politycznie.

Parshad Esmaeili, komik i artysta, urodził się w Darmstadt. Jej matka uciekła z Iranu dziesięcioleci temu z powodu prześladowań politycznych.

Hessenschau.de: Pani Amani, pani Esmaeili, jak doświadczasz obecnej sytuacji na Bliskim Wschodzie?

ENISSA AMANI: Nie tylko w ciągu ostatnich kilku tygodni. Nawet te są teraz bardzo intensywne. Ta ekstremalna kolejka górska jest od tamtej pory Śmierć Jiny Mahsa Amini Tam, gdzie rozpoczęła się wielka kampania zwolnienia z Iranu, dało to wiele nadziei (Amini został aresztowany pod zarzutem nielegalnych czynów i został zabity w Iranie we wrześniu 2022 r., Redaktor redaktora).

Ale oczywiście przyniosła również dużo bólu temu, co wydarzyło się w Iranie. Następnie reakcja w Gazie i na świecie popadła w niesprawiedliwość, aw ciągu ostatnich kilku tygodni i miesięcy szczególnie napotkałem emocjonalny chaos, taki jak Irańczycy.

Nienawidzę rządu izraelskiego i rządu irańskiego, którego gardzę. Wszystkie te dwa rządy są w wojnie, że wojna agenta korporacyjnego jest bardzo trudną kolejką emocjonalną.

Jest dużo gniewu. Szczególnie na pozycjach niemieckich. Rzadko staje się tak jasne, że pokazuje podwójne standardy pod względem praw człowieka. Wszyscy mówią o prawach człowieka i solidarności – ale oczywiście ma to zastosowanie tylko selektywnie.

Parshad Esmaeili: Prawie nie rozmawiałem o tym z przyjaciółmi. Oczywiście niedawno zapytali mnie o moją sytuację i to, jak moja rodzina radzi sobie w Iranie.

Na przykład, podobnie jak moi tureccy przyjaciele, możemy odwiedzić rodzinę i przedstawić letnie wakacje, takie jak moi tureccy przyjaciele. Lub mieć okazję udać się do stolicy w dowolnym momencie i spędzić tam trochę czasu, aby połączyć nas z naszymi korzeniami i historią. Nie jestem.

Przez pewien czas starałem się wyjaśnić, jak to jest być bolesnym. Fakt, że zakazano ci wejścia do tego kraju i zagrożony karą śmierci, jest faktem, że twoja rodzina jest zwolennikiem opozycji i bojownika o wolność. To nie ma znaczenia, to nie ma znaczenia.

Hessenschau.de: Co dokładnie oznacza selektywna solidarność pani Amani?

Enissa Amani: Jestem bardzo rozczarowany. Po śmierci Jiny Amini świat walczył z nami przeciwko rządowi irańskiemu. Tysiące ludzi mówiło głośno dla Iranu i wyzwolenie Irańczyków.

Jednak dzięki sytuacji w Gazie zbadałem, że część tej jedności opiera się na fakcie, że konfrontuje się z reżimem islamskim. Dobra kamizelka, teraz po stronie wolności – Irańczycy: to motyw, a nie uniwersalne prawa człowieka.

hessenschau.de: Co to ma wspólnego z tobą osobiście?

ENISSA AMANI: Mój ojciec opuścił dom i nigdy nie widział swojej rodziny, rodziców, rodzeństwa. nie ma mowy. Nie ma nawet wakacji. Poświęcił to wszystko, aby bronić sprawiedliwości. Następnie premier nazwał to „brudną pracą” (Premier Merz (CDU) powiedział, że Izrael wykonał „brudną robotę” dla stanów zachodnich w ataku Iranu, notatki redaktora).

Hessenschau.de: Pani Esmaeili, czy nadal masz nadzieję na zmianę?

Parshad Esmaeili: W ciągu ostatnich kilku tygodni mamy ogromną nadzieję, że może on zmienić reżim, który jest deprawacją reżimu terrorystycznego. Ale teraz obserwujemy to, co często się dzieje. Nic z tego się nie stało, a naród irańczyk został porzucony przez cały świat.
Nadzieja nie żyje. Ponownie. Doświadczyliśmy tego wiele razy. Wciąż boli.

Zawsze uważamy, że może się to zdarzyć. Czujemy, że możemy teraz kupić bilety lotnicze i latać do domu. Moja mama może w końcu mieszkać na ulicach Teheranu i odwiedzić jej dom. Ilekroć uważamy, że teraźniejszość jest bardzo blisko, nadzieja znika.

Hessenschau.de: Pani Amini, co dałeś ci w tym czasie?

Enissa Amani: Jestem absolutnym dzieckiem tatusia. To mój największy model na Ziemi. Ale to ten człowiek powiedział mi, że powinienem uczyć się od kobiet. Feminizm nie ma nic. Jeśli porozmawiam z aktywistami lub autorów, myślę, że dostaniemy krzywą.

Hessenschau.de: Do jakiego stopnia?

ENISSA AMANI: We wszystkich okropnościach, cały ból i zło widzę, i widzę nadzieję.

Media społecznościowe wprowadzają wiele złych porównań, ale jest to świetne narzędzie do nauki i łączenia się ze sobą. Mamy narzędzie, które może przekształcić całą ziemię w utopię. Tak, horror jest widoczny. Ale po raz pierwszy jest przeciwny. Wierzę w to.

migdałowy (Nelson Mandela, wojownik przeciw Afryce Południowej Afryki i laureat Pokojowej Nagrody Nobla, redaktor redaktora) To świetne zdanie, które zostało powiedziane, dopóki ktoś to nie umożliwi. Wierzę w to. Jesteśmy winni widzieć i chcemy zobaczyć i chcemy zobaczyć tę zmianę. Jest moc.

Hessenschau.de: Czego najbardziej chcesz?

ENISSA AMANI: Moim największym życzeniem jest, aby mój ojciec znów zobaczył Iran i znów zobaczę Iran. Być może będę w stanie zrobić tam komedię. mimo wszystko. Dla mnie to część mojej duszy.

Do tego artykułu