Wystawa w Muzeum Stan Darmstadt: Fotograf Candida Höfer pokazuje pokój w ciszy | Hessenschau.de

Rzędy pięknych stolików do czytania podniesione wysokie, lekkie koce kopuły. Okrągła struktura sufitu prawie przypomina kościół. Ogromna półka z półkami, okrągłe łuki z obrazami krajobrazowymi i miękkie, naturalne światło sprawia, że ​​Labrouste Hall of National Library of Paris wygląda jak obrazy Rennaissance. Scena została nakręcona w 1998 roku przez Candidę Höfer z centralnej perspektywy. Ludzkiej duszy nie można zobaczyć w cichej przestrzeni.

Fotografia jest jednym z dzieł Höfera Hessian State Museum Darmstadt pokazywać. Według muzeum 81-letni artysta uczestniczył w projektowaniu wystawy. Nie przygotowuje się już do wywiadu. Zgodnie z wiadomością twoje zdjęcia powinny mówić samodzielnie.

Pokój jako portret

Opera, hala teatralna, kościół lub biblioteka to pokoje, w których Hover strzela pustą i imponującą. Jednak ich pracy nie należy rozumieć jako fotografię architektoniczną, podkreślając dyrektora Martina Faassa, Muzeum Stanu Hassian. Są to wyrażenia artystyczne, a nie tylko prosty obraz pokoju.

„Fotografia architektoniczna jest medium, które służy głównie, takim jak biura planowania lub wiadomości i public relations” – powiedział Faass. „Oczywiście nie mamy tutaj takiej fotografii”. Fotografia jest etapem obejmującym światło, cień lub perspektywę oraz sposób, w jaki te elementy się odnoszą. „Stwórz to artystyczne wyrażenie”.

Intymne i ogromne: W muzeum w nocy

Faass powiedział, że zdjęcia Hofera powinny być rozumiane jako artystyczne portrety pokoju. Hofer często robi zdjęcia przestrzeni, takich jak Düsseldorf, niemiecka opera. Naturalne światło nie uderza w cienie. Kolor jest ciernisty. Widok wygląda prawie intymnie – jakbyś był w pokoju, jakbyś mógł poczuć drewno krzesła i usłyszeć dźwięk własnych kroków w pokoju.

„To jest jak muzeum w teatrze w nocy lub w nocy” – powiedział Faass. „Jako publiczność te pokoje są tuż obok mnie. Widzę ich tak, jak inni ludzie je widzieli”. Wyjaśnił, że nie jest to znane na innych zdjęciach i że tworzy wielkość i obiektywność reprodukcji przestrzeni.

Puste i pełne życia

Höfer jest jednym ze studentów Bernd i Hilla Bechher. Para artysty jest jednym z ważnych przedstawicieli Dusseldorf School of Photography i sławą dzięki czarno -białym ilustracjom, takim jak wieże wodne lub bunkry węglowe. Höfer studiował z nimi w ostatnich latach w latach 1973–1982 i opracował własny rękopis. Bechers preferują również ścisłe granice na swoich zdjęciach i priorytetują pewną obiektywność i trzeźwość w swoich pracach. Historyk sztuki Daniela Erdmann wyjaśnił, że Hofer to zachował.

Jednak Höfer stworzyła swoją wyjątkową pracę w dekoracji wnętrz. „Umieść obiekt tak, jakby osoba mogła wejść w dowolnym momencie” – powiedział Elderman. „Codzienne obiekty, takie jak rząd krzeseł, puste stoły lub puste etapy, stają się sztuką”. Różnica między widoczną pustką a niewidzialnymi egzystencjami ludzi jest wyjątkowa.

Niepozorny pomnik

Różnica ta została dokonana w późniejszych pracach artystów. W 2020 r. Sfotografowała miejsce karnawału w Paryżu i skupiała się na czarnych stalowych schodach, które przepływają przez fotografię jak gruby pędzel. Istnienie, że ludzie niewidoczne staje się abstrakcyjne i wyraża bardziej dopracowane. Dyrektor muzealny Faass wyjaśnił, że światło i cienie będą wystawione w regionie.

Podobnie jak „żarówka” Höfera z 2021 r.: Proste zdjęcia żarówek w białych pokojach żyją na wyraźnych wydziałach zdjęć i elementach architektonicznych, powiedział FAASS. Jest to dokładna przeciwna pozycja, w której zwykła praca jest zwykle monumentalna.

Global Good – znane zdjęcia

W wieku 80 lat Candida zdobyła upragnioną nagrodę Käthe-Kollwitz od Akademieder Künste. Twoja praca jest częścią globalnej awangardy fotograficznej. Pokój, który sfotografowała, był pełen historii i cichej obecności. Zapraszają do myślenia, poczucia i rozmowy o pamięci o kulturze. Do 24 sierpnia będą oni Hessian State Museum Darmstadt Sprawdzać.